Polskie Nagrania Muza – logo, etykiety i okładki

Polskie nagrania Muza to najdłużej działająca firma fonograficzna w Polsce. Winyle z Polskich Nagrań stanowią nielichą gratkę dla kolekcjonerów na całym świecie. Płyty z Polski są również przedmiotem ciekawych badań nad ewolucja znakowania tych unikatowych wydawnictw. 

Polskie nagrania logo

Wśród kolekcjonerów na całym świecie panuje spora dezinformacja na temat płyt winylowych https://winylownia.pl/pl/parameters/polskie-nagrania-muza-187640.html, które były produkowane w Polsce w czasach komunistycznych, która wynika z częstych zmian logotypu, znakowania oraz nadawania numerów katalogowych.

Pierwszym logo firmy był czerwony kogutek w typie łowickiej wycinanki, Ten logotyp był nadrukowywany na winylach od powstania wytwórni w roku 1958 do 1967. Wariacje na temat kogutka trwają do roku 1980, kiedy to polskie nagrania muza zmieniają znak firmowy na symbol białej nuty na czarnym tle płyty winylowej. 

Dwie ceny, jedna płyta

Co ciekawe w tym czasie na płytach tego wydawnictwa  jednocześnie widniały dwie ceny różnej wartości. Wynikało to z faktu, iż kilka tytułów licencjonowanych przez zachodnie wytwórnie i wydawanych w Polsce pod marką Muza w połowie lat 70., np. dwa LP ABBA, miały wyższe ceny niż zwykłe LP krajowe. System cenowy zaczął się zmieniać gwałtownie we wspomnianych latach 80. ze względu na kryzys gospodarczy i hiperinflację

Etykiety i okładki

Do około 1956 roku produkowano tylko 10-calowe płyty LP.  Od początku produkcji stosowano kilka różnych projektów etykiet, w stonowanych, kremowych barwach. Nowy projekt etykiety został wprowadzony w 1955 roku. Występuje w wielu różnych wariantach kolorystycznych, zdecydowanie żywszych: czerwony, niebieski, granatowy. 

Wszystkie były używane mniej więcej jednocześnie. Ten projekt był używany do 1958 zarówno na 12-calowych, jak i 10-calowych płytach LP. Kilka albumów z muzyką klasyczną i folkową na początku lat 60. miało specjalne wersje „deluxe” z lepszymi okładkami i winylami wytłoczonymi w Niemczech Zachodnich przez Deutsche Grammophon lub Telefunken-Decca. 

Ciemnoniebieskie etykiety zostały wycofane w 1964 i zastąpione jasnoniebieskim kolorem. Czarne etykiety były nadal używane na płytach z muzyką klasyczną. Ta kolorystyka (jasnoniebieski dla muzyki „popularnej”, czarny dla muzyki klasycznej) przetrwała do początku lat 70. Jasnoczerwone etykiety zostały wprowadzone u progu lat 70. Nowy projekt etykiety wprowadzony na przełomie 1990 i 1991 roku utrzymał się do 1992 roku,kiedy to Polskie Nagrania Muza zamknęły tłocznię winyli.